Struktura skryptów

W artykule tym porównuję budowę skryptów pisanych w językach bash, perl, php, python.

 

Skrypt najlepiej jeżeli ma rozszerzenie .sh, nazwa np. script.sh

Budowa skryptu wyglądać może następująco:

Gdzie:
# to znak rozpoczynający komentarz
source /path/to/file to wczytanie pliku z dowolnym innym kodem basha.

 

Roszezrzenie .py, nazwa np. script.py

 

Rozszerzenie .pl, np. nazwa script.pl

Gdzie:
# to znak rozpoczynający komentarz
require /path/to/file.pl to wczytanie pliku z dowolnym innym kodem perla.

 

Rozszerzenie .php, nazwa np. script.php

Gdzie:
#, //, /* */ to znaki komentarza
include/path/to/file.php to wczytanie pliku z dowolnym innym kodem php.

 

Bash Python Perl PHP
Średniki na końcu linii + +

Możliwe przyczyny nie działania skryptów:

  • źle ustawiona ścieżka do interpretera,
  • źle podana ścieżka do pliku zawierającego skrypt,
  • niepoprawne zainstalowany interpreter,
  • (w systemach UNIX) źle ustawione prawa dostępu do pliku (aby nadać skryptowi prawo wykonywalności należy użyć polecenia chmod +x).

Uwaga. Zamiast bezpośrednich ścieżek do interpreterów można używać zapisów:

Zmienne: bash, python, perl, php, ruby muszą być jednak zdefiniowane w zmiennej systemowej $PATH. Zaletą takiego rozwiązania jest większa przenośność skryptów. Wadą jest to, że takich skryptów  nie można uruchamiać z argumentami. Ponadto cron uruchamiany na koncie zwykłego użytkownika działa w ograniczonym środowisku i może mieć problem z tak zdefiniowanym interpreterem danego skryptu.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *